Steam reviews spelen een steeds belangrijkere rol in het succes van een game. Positieve reviews zijn een zegen voor developers. Inhoudelijke negatieve reviews kunnen ook hun nut hebben. Maar er zijn ook negatieve reviews die echt helemaal niets bijdragen. Zo kwam ik op de Steam-pagina van het onlangs uitgebrachte Station to Station een review tegen met een hoog overbodigheidsgehalte.
Steam user Darknuke begint zijn review met “Eerlijk gezegd vind ik het vervelend om dit spel een downvote te geven, want het is een goed spel, het is gewoon niet mijn soort spel”. Dat is net zoiets als in een restaurant een biefstuk bestellen om vervolgens het prima bereide gerecht terug te sturen naar de keuken, omdat vlees nu eenmaal niet jouw ding is. Maar goed, wellicht is Darknuke iemand die het ‘eerlijk gezegd heel vervelend vind om dieren dood te maken’, maar toch dagelijks een flinke homp vlees eet.
Hij benadrukt hoe goed de game is door te zeggen dat “als je op zoek bent naar een hyperrelaxte puzzelervaring, dit waarschijnlijk perfect is voor je”. Die match is geen verrassing voor een game die op de Steam-pagina wordt omschreven als “een minimalistisch en relaxte game over treinnetwerken.” Ik richt me via mijn beeldscherm tot Darknuke. “Als het een soort game is waar je niet van houdt, waarom kóóp je de game dan?”
Ongeduldig type
Dat antwoord krijg ik — deels — verderop in Darknukes review. “IGN heeft dit veel interessanter laten klinken dan het is.” Dus op naar de IGN review. In de eerste alinea daarvan staat dat Station to Station geen train sim is, maar “meer een puzzel-game.” Darknuke schrijft in zijn eigen review dat hij eigenlijk helemaal niet van puzzel-games houdt, maar toch is deze duidelijke hint van IGN niet voldoende.
Ik vermoed dat Darknuke zich heeft blindgestaard op iets in de IGN conclusie. “Duidelijke doelen, flexibiliteit in hoe je ze bereikt en de absoluut perfecte hoeveelheid uitdaging.” Hij klaagt namelijk over ’trechterdesign’ “Doe het op deze ENE specifieke manier of je krijgt je bonussen niet.” Hoewel ook dat deel duidelijk uitgelegd wordt in de IGN review. Daarna zegt Darknuke dat hij er zeker van is dat latere levels een meer open einde hebben. Maar toch maakt ‘m dat niet uit, want Darknuke “wil dat een game hem vanaf het eerste moment grijpt”.
Hij koopt dus niet alleen een game waarvan hij wéét dat hij ‘m niet leuk vindt, op basis van een review die benadrukt dat het géén game voor hem is. Hij heeft ook nog eens geen geduld om die game dan een kans te geven.
Aan het einde van zijn review drukt Darknuke ons op het hart dat we alles met een korreltje zout moet nemen. Hij schrijft de review over een cosy puzzel-game, op de Steam-pagina van deze cosy puzzel-game, puur voor de mensen, die net als Darknuke zelf, niet van cosy puzzel-games houden…
Toch hoopt hij dat Station to Station z’n eigen publiek weet te vinden. Ik richt me, wederom pratend tegen mijn beeldscherm, tot Darknuke: “Als je dat hoopt, dan moet je niet van dit soort overbodige negatieve reviews schrijven. Knurft!”
