Kunstenaar Johan Scherft levert met Milo and the Magpies zijn eerste eigen game af. Het is echter niet de eerste game waar Scherft aan werkt, want als artist was hij al betrokken bij de Rusty Lake-serie.
Milo and the Magpies is een point and click avontuur dat draait om Milo de kat. Na een aanvaring met een paar eksters (magpies) moet hij zijn weg terug naar huis zien te vinden. Terwijl hij van achtertuin naar achtertuin gaat wordt Milo nog steeds lastig gevallen door de nare vogels, maar ook niet alle mensen zijn blij met de komst van de kat.
Wens die in vervulling gaat
Voor Scherft is de game is een kleine droom die in vervulling gaat. “Ik had eigenlijk al heel lang die wens om ooit eens een eigen spel te maken,” zegt hij. “Als kind al maakte ik graag creatieve puzzel-achtige dingetjes, bijvoorbeeld een stripverhaal waarbij de lezer meerdere keuzes heeft hoe het verhaal verder gaat. Ik vind het ook leuk om spelletjes te doen en puzzels op te lossen, en als ik iets leuk of mooi vind dan wil ik het ook graag zelf proberen te creëren.”
Met de hulp van Rusty Lake werd het verwezenlijken van de wens een stuk makkelijker. “Ik heb veel geleerd van de makers van Rusty Lake. Bijvoorbeeld hoe je een spel moet opbouwen, de eerste levels wat makkelijker met wat uitleg erbij, en dan geleidelijk steeds moeilijker,” legt Scherft uit. “Ook op andere punten was hun hulp onmisbaar. Maar het spel zelf lijkt niet zo heel erg op Rusty Lake. Ik heb bewust ook geprobeerd dat niet na te doen, ik wilde bijvoorbeeld geen inventaris en zo. Dat maakte het trouwens ook moeilijk om het puzzel-element er in te brengen.”
Scherft vervolgt: “Uiteindelijk moet het spel het denk ik vooral hebben van het verhaal, de animaties en de geschilderde achtergronden in combinatie met de muziek die de sfeer bepalen. Het idee en de verhaallijn voor het spel ontstond vrij snel, toen ik eens bezig was met het tekenen van katten, en het ontwerpen van een ganzenbord spel.”
Interactief
Als kunstenaar maakte Scherft al interactief werk. “Ik miste altijd dat element van interactie en ook het verhalende element in mijn schilderijen. Alleen maar voorstellingen maken bevredigde me nooit helemaal. Ik probeerde daarom altijd al op diverse manier iets extra’s, bijvoorbeeld een element van interactiviteit, in mijn werk te brengen. Zo maakte ik ook een aantal ‘automata’: kunstwerkjes die gaan bewegen als je op een knop drukt of aan een zwengeltje draait.”
Hij ziet dat als aanloop naar game development. “In feite was dat al een beetje een voorbode van het spel. Het verzinnen van de knoppen en de acties die volgen op het klikken was ook het leukste werk van het maken van deze game, ik wilde zoveel mogelijk klikbare elementen erin, ook als ze niet van invloed waren op de gameplay. En het verzinnen van de volgorde van klikken om het verhaal te creëren was een echte uitdaging.”
Dat het als developer niet mogelijk is om altijd het gedrag van spelers te voorspellen vindt Scherft niet erg. “Het is wel ook een zoek- en klik spelletje, dus als de speler soms even niet weet waar hij of zij op moet klikken is dat niet echt een probleem. Dat hoort er wel een beetje bij. Als ik nog meer tijd had gehad had ik steeds nieuwe dingetjes toegevoegd. Het heeft iets magisch om zo’n interactieve animatie te maken. Toen de kat voor het eerst ging lopen na het drukken op een knop was ik al heel enthousiast!”
Unreal is kunst
Scherft is naast game maker overigens ook gamer. Lang geleden speelde hij GTA, Unreal, Wolfenstein en Doom, maar tegenwoordig speelt hij meer artistieke games en puzzelgames. Een minder grote omslag dan je op het eerste oog zou vermoeden. “Op zich vind ik die games zoals GTA, Unreal, Wolfenstein and Doom ook ware kunstwerken,” legt hij uit.
“Met name die eerste Unreal game, dat had een hoog kunstzinnig niveau. Zoals die hele fantastische vreemde planeet was vormgegeven, met al die details en die bijzondere sfeer. Het is nog steeds een van mijn meest favoriete spellen. Maar ik ben ook breed geïnteresseerd in diverse soorten spellen, en deed eigenlijk van alles. Ik vind die grote spellen ook nog steeds leuk, maar ze nemen nogal veel tijd en ik kan daar helemaal door worden opgeslokt. En als het al te gewelddadig of horror-achtig wordt dan haak ook af, dan wil ik toch liever wat rustigers.”
Even bijkomen
Scherft is erg blij is met Milo and the Magpies, maar het is nog maar de vraag of we nog meer games van hem kunnen verwachten. “Ik vond het erg leuk om te doen, maar het nam me wel erg veel tijd in beslag. Het voornaamste kritiekpunt bij Milo and the Magpies is dat het te kort duurt. Maar als een nieuw vervolg langer moet dan moeten er misschien nog meer mensen bij betrokken zijn.”
“Tegelijk moet het hele concept nog eens onder de loep genomen worden. Ik kan me ook voorstellen dat een vervolg van Milo bijvoorbeeld puur een animatie zal zijn. Of juist meer een puzzel spel, en met minder animaties. Het kan nog alle kanten op feitelijk, maar op het moment heb ik geen concrete plannen, een goed idee moet zich nog aandienen.”
Steam en Itch
Milo and the Magpies is voor €1,99 te koop op Steam. Op Itch.io kan je de game downloaden voor $2. De game wordt uitgegeven door Second Maze, het nieuwe publishing label van Rusty Lake. Second Mazes eerste game The White Door won onlangs nog een Dutch Game Award.
