More

    Column • Te oud om te gamen

    “Hallo. Is het een cadeautje? Zal ik het even inpakken?”, vraagt de jonge Intertoys-verkoper als ik het doosje van Far Cry 5 op de toonbank leg.  

    “Nee hoor, is niet nodig”, antwoord ik.

    Vanavond ga ik weer eens ouderwets dwalen door zo’n lekkere zandbak van Ubisoft. Niet al te doelgericht, beetje klooien met de verschillende wapens en misschien een outpost clearen…

    De verkoper kijkt me onderzoekend aan. “Het is geen cadeautje? U koopt het toch niet voor uzelf?”

    Pardon?

    “Nou eigenlijk wel”, antwoord ik met een schaapachtige glimlach. “Als het mag hoor.”

    Nudge nudge wink wink

    De verkoper houdt zijn hoofd schuin en knijpt zijn ogen tot spleetjes. “U heeft zoiets wel eens eerder gespeeld?” Hij houdt het doosje bijna beschuldigend omhoog.

    Wat. De. Fok!? Wie is deze zelfingenomen gamer nazi, die twijfelt of ik wel gamer genoeg ben?

    Terwijl ik zijn brutale vraag natuurlijk had moeten pareren met een krachtige reactie, voel ik me in de verdediging gedrukt: “Haha ja ja, ik heb ze allemaal in deze serie gespeeld!”

    Ik weerhoud mezelf van uitwijden over de verhaallijnen van alle delen en onvergetelijke momenten en klassieke bad guys en…

    “Nou niet vergeten om te installeren en updaten voordat u kan gaan beginnen he?”, zegt hij tijdens het scannen van de barcode.

    Probeert hij me nou uit de tent te lokken? Deze zich net aan de puisten ontworstelde kansloze retailslaaf? Of ziet hij iets in mij dat ik zelf niet zie? Ben ik in zijn ogen misschien gewoon een oude kerel? Zo’n fossiel dat alleen games koopt als het voor zijn kinderen is, of erger nog… zijn kleinkinderen.

    Ik voel me ouder worden. Ter plekke. Oud en stoffig.

    “Ja ja zoals altijd…”, probeer ik nog lafhartig mijn gamercred op te poetsen.

    Weet je wel wie ik ben!? Ik gamede al toen jij nog maar de jeuk in je vaders balzak was! Ik heb jarenlang in de gamesindustrie gewerkt! Ik heb meer consoles thuis staan dan jij jaren in je leeftijd hebt! Jij… jij… jong onwetend gassie, dat de waarheid in pacht denkt te hebben, met je vieze sikkie en je te strakke Intertoys polo…

    “Nou meneer, ik heb de game geseald, dus als u nou besluit hem toch niet te willen, kan u hem binnen twee weken komen ruilen.” De verkoper schuift de game in doorzichtig plastic zakje naar me toe. 

    Bam! Die gast is goed. Ik kwam als een jonge god binnen (nou ja een midlife god), maar loop de deur uit als een oude, gebroken vent.

    “Hallo. Is het een cadeautje? Zal ik het even inpakken?”, hoor ik hem tegen de volgende klant zeggen als ik de winkel uitloop.

    Ik wil me omdraaien en roepen: “Zeg ja! Zeg dat het een cadeautje is, anders maakt hij je oud en ongeschikt voor games!”

    Maar ik loop door.

    Mijn eerste kennismaking met ageïsme. Het is me meteen duidelijk, ik ben te jong en te oud voor die shit.

    Die avond speel ik lekker Far Cry 5.

    Nieuwsbrief

    OP VRIJDAGMIDDAG KORT NIEUWS EN EEN WEEKOVERZICHT IN JE INBOX. KLIK OP HET PLAATJE HIERONDER OM JE AAN TE MELDENspot_img

    Nieuws en tips

    KLIK OP HET PLAATJE HIERONDER OM TIPS EN NIEUWS MET CONTROL TE DELENspot_img