Publishers hebben te maken met budgetten die groeien en verkoopprijzen die nagenoeg gelijk blijven. Daarom gaan ze op zoek naar andere manieren om geld te verdienen aan games, zoals DLC en loot boxes. De discussie over loot boxes laaide onlangs in alle hevigheid op naar aanleiding van de lancering van Star Wars: Battlefront II. De Kansspelautoriteit – het orgaan dat in Nederland bepaalt of iets onder de gokwetgeving valt – doet onderzoek naar loot boxes in games, en ook in België wordt door de overheid gekeken of het hier gaat om echt gokken.
Het is goed dat gamers, industrie, media en overheid in de gaten houden of al deze nieuwe verdienmodellen wel door de beugel kunnen. Ik juich het van harte toe dat consumenten geïnformeerd worden over dit soort nieuwe ontwikkelingen. Prima dus dat consumentenprogramma Kassa afgelopen zaterdag aandacht besteedde aan het onderwerp (vanaf 16:40). Wat me tegenstaat aan het item is het schetsen van een vertekend beeld.
Kinderen
Het item opent met “Een kind wil de nieuwste games hebben…” In het hele item hebben ze het nadrukkelijk over kinderen, en in de beelden van gamers die voorbijkomen zie je twee jongens van een jaar of 12 die Forza spelen. De boodschap is duidelijk, games zijn voor jonge kinderen. De langverwachte games met loot boxes waar het volgens Kassa fout gaat zijn Middle-Earth: Shadow of War, Call of Duty: WWI, Forza 7 en Star Wars: Battlefront II. Wacht eens even, de eerste twee titels hebben 18 als PEGI rating en Battlefront II is volgens PEGI geschikt voor personen vanaf 16 jaar. Forza is de enige in het rijtje met een lage age-rating: 3 jaar of ouder.
Onderzoek van de Entertainment Software Association laat zien dat de gemiddelde leeftijd van een persoon die games koopt 36 is. Het is voor publisher ook logischer om zich te richten op een iets ouder publiek, die hebben namelijk meer te besteden dan een gemiddelde jongere met een krantenwijk. De games die Kassa aanhaalt zijn, behalve Forza, niet geschikt voor jonge kinderen. Loot boxes zijn een potentieel probleem voor een veel grotere groep consumenten. Waarom dan toch die nadruk op kinderen?
Kansspelautoriteit
Marja Appelman, directeur van de Kansspelautoriteit, is in de uitzending aanwezig. Aan het einde van het item vraagt de presentatrice haar of er een relatie is tussen kinderen die games met loot boxes spelen en het overstappen naar gokken. Daarop antwoordt Appelman: “Ja, hoe de relatie precies zit weten we niet, maar wat we wel zien is dat heel veel kinderen, en jong volwassenen ook, die gamen, dat die ook gokken. Dat komt uit meerdere onderzoeken naar voren.”
Uiteraard ben ik heel benieuwd naar dat onderzoek waar Appelman het over heeft. Op de website van de Kansspelautoriteit vind ik een onderzoek dat Superdata voor hen heeft gedaan. Daarin wordt een link gelegd tussen social casino games en gokken met echt geld, maar dat is een ander soort games dan waar het in deze uitzending over gaat. Appelman maakt hiermee dezelfde fout als Trubendorffer in een stuk dat hij voor Trouw schreef. In een nieuwsbericht over dit onderzoek stelt de Kansspelautoriteit overigens dat het aantal minderjarige respondenten in het onderzoek te beperkt was om daar iets zinnigs over te zeggen, maar dat schijnt Appelman niet te weerhouden van het trekken van haar eigen conclusie.
Niet alleen kinderen
Dat een programma als Kassa mensen wil voorlichten over loot boxes vind ik een goede zaak, de manier waarop niet. Het vraagstuk is een stuk breder en treft gamers van alle leeftijden. Met het hameren op de kwetsbare jonge kinderen en het net iets te graag de link willen leggen met negatieve aspecten van games doet Kassa niet alleen de game-industrie, maar vooral hun eigen kijkers tekort.
