Een paar jaar geleden vertelde ik al over mijn enthousiasme over Nintendo en de teleurstelling achteraf. Wat ik toen niet deelde is wat er gebeurde op 7 juni 2011, vlak nadat Nintendo op de persconferentie de Wii U aankondigde.
Zo blij als een kind
Ik stapte op de fiets naar Eric Bartelson. Waarom ik daar heen ging weet ik niet meer, wat ik me wel levendig kan herinneren is hoe blij ik was toen ik aanbelde. De deur ging open en sneller dan normaal liep ik de trap op. Boven waren er mensen met wie ik mijn enthousiasme voor de Wii U kon delen, want wie werd hier nu niet blij van! De werkelijkheid was anders. Dat ging ongeveer zo.
Ik: “Maar je kan dingen naar je TV gooien. Hoe cool is dat!”
Eric: “Maar wie gaat dat gebruiken?”
Ik: “Maar je kan verder gamen op je gamepad.”
Eric: “Op dat kleine schermpje?”
Had hij wel dezelfde aankondiging gezien die ik had gezien? Hoe kon het dat hij hier niet blij van werd? Maar Eric had gelijk. Ik heb in bijna geen enkele game dingen naar mijn TV gegooid via de Gamepad en verder spelen op het kleine scherm was alleen bij Nintendo titels mogelijk.
De Switch
Dan nu de Switch. Laat me beginnen met de zeggen dat de kans groot is dat ik ‘m koop, want anders kan je geen Nintendo games spelen. Echter, dit keer ben ik niet erg enthousiast over wat ik heb gezien en de gesprekken die ik erover heb gaan ongeveer zo.
Enthousiasteling: “Super tof dat je ‘m mee kan nemen!”
Ik: “Heb je gezien hoe groot dat ding is?”
Enthousiasteling: “Dat maakt me niet uit, ik neem ‘m wel mee hoor, want dan kan ik overal console games spelen.”
Ik: “Kan je je Remote Play op de Vita nog herinneren?”
Lastige USPs
Games voor een groot scherm kan je niet zomaar tig keer verkleinen. Daar zijn ze niet voor gemaakt. En heb je de knoppen op de Joy-Cons gezien? Die zitten op een hele ander plek dan op de controller voor de TV. Wat mij betreft een no-go, met name als het aankomt op de rechter thumbstick ten opzichte van de YXBA buttons. Dan ‘grijp’ je uit automatisme vaak mis. Over de Joy-Cons gesproken, in multi-player mode heb je maar een halve controller. Leuk idee, maar dat betekent wel dat je maar de helft van de knoppen hebt en daar moet een game voor gemaakt zijn.
In dat soort dingen ligt mijn twijfel over de Switch. Net als bij de Wii en de Wii U heeft Nintendo USP’s verzonnen die leuk zijn, maar die het porten van games die gemaakt zijn voor andere platforms lastig maakt. Om er echt een goede ervaring uit te halen moet je games speciaal voor de Switch ontwerpen. Doe je dat niet, dan hou je een console over die, waarschijnlijk, minder krachtig is dan een PS4 of een XboxOne, met een slechtere controller. Om nog maar niet te zeuren over het verschil in geheugen dat ik vermoed tussen de Switch en de andere consoles.
Third Party Support
Nintendo zelf gaat vast hele leuke games maken voor de Switch, en hetzelfde verwacht ik van indie developers, maar ik ben bang dat andere grote partijen het af laten weten. Nu zie ik je denken: “Maar er is toch een hele lijst van publishers en developers die de Switch gaat ondersteunen.” Klopt. Die lijst was er ook voor de Wii U, maar daar is in praktijk weinig van terecht gekomen. Toen bleek dat de installed base van de Wii U niet groot genoeg was om het financieel aantrekkelijk te maken was die support snel vergeten.
