Tijdens Gamelab in Barcelona werd Ron Gilbert, de man achter Monkey Island, geïnterviewd door Dan Pearson van Gamesindustry.biz. Momenteel werkt Gilbert met een team van zo’n twaalf mensen wereldwijd aan zijn nieuwe adventure game, Thimbleweed Park.
Gilbert is een groot fan van David Lynch. De laatste weet het onbegrijpelijk absurde en het logische op een goede en geloofwaardige manier te combineren. Thimbleweed Park zoekt ook die combinatie en balans. In eerste instantie lijkt het een gewoon dorpje, maar er gebeuren rare dingen. Voor de game was Gilbert dus zeker geïnspireerd door Lynch.
Geen Mulder en Scully
Een andere bron van inspiratie die, onterecht wordt aangehaald is X-Files. Toen de Kickstarter lanceerde, verbaasde Gilbert het dat mensen de link legden met die populaire TV-serie uit de jaren ’90: “De hoofdpersonen zijn een mannelijke en een vrouwelijke detective, maar ze lijken in niets op Mulder en Scully. Eerlijk gezegd heb ik daar zelf nooit aan gedacht, want ik heb de serie niet veel gekeken. De mensen die een X-Files adventure game verwachten worden waarschijnlijk teleurgesteld. ”
De keuze voor pixel art is puur esthetisch. “Pixel art laat wat over aan de fantasie van de speler. In de tijd van LucasArts kon het niet anders, maar de pixel art die we nu maken is niet hetzelfde. We maken gebruik van de technische mogelijkheden die er nu zijn en goedkoper is het waarschijnlijk niet”, aldus Gilbert.
Volwassen humor
Humor is het trademark van Gilbert en voor Thimbleweed Park gebruikt hij donkere humor. Naarmate Gilbert ouder is geworden heeft hij meer interesse gekregen in beschadigde personages en hoe zij met hun tekortkomingen de wereld beïnvloeden: “Neem Tony Soprano. Dat is een klootzak die mensen vermoordt en zijn vrouw bedriegt. Toch kijken mensen iedere week, omdat ze willen weten hoe het met hem gaat. Hetzelfde geldt voor Mad Men.”
(Beeld: HBO)
Gilbert hoopt dat er in games meer ruimte komt voor volwassen humor: “Als een grap je te binnen schiet moet je die niet teveel ontleden. Wanneer je je gelijk afvraagt of je er iemand mee beledigt of dat de grap wel leuk is, dan haal je alle scherpe randjes eraf.” Hij schrijft de grap liever op, stopt ‘m dan in een game en kijkt dan bij het testen hoe spelers erop reageren. Dan bepaalt hij of het nodig is om iets aan te passen. Of niet.
Hij ziet ook een duidelijk verschil tussen humor in games en in TV en film: “Games worden nog steeds teveel gezien als speeltjes voor kinderen. In comedy zoeken ze veel meer de grenzen op, in games niet. In Thimbleweed Park zit een gemeen clown-karakter, die met z’n grappen mensen beledigt. Daar werd sterk op gereageerd, terwijl dat soort humor in series wel geaccepteerd wordt.” Waar dat verschil vandaan komt weet hij niet, maar hij vindt het interessant dat bepaalde humor niet geschikt wordt geacht voor games, terwijl niemand er een probleem mee heeft om vijanden met een kettingzaag in tweeën te splijten.
Als een game net af is is Gilbert ‘m zo beu dat hij ‘m niet speelt. Later speelt hij zijn games wel, soms pas jaren later. Dan is er ook weer een uitdaging, want ook al heeft hij de puzzels zelf gemaakt, de oplossing weet hij vaak niet meer. De puzzels hebben zoveel iteraties gehad, dat hij de oplossingen door elkaar haalt. Het is wel een gebeurd dat hij online de juiste oplossing moest zoeken, omdat hij er niet uitkwam. Gilbert speelt sowieso weinig games: “Soms hoor ik developers praten over de games die ze spelen en dan vraag ik me af waar ze de tijd vandaan halen. De meeste games die ik speel zijn niet voor de lol, maar voor mijn werk. En na een lange dag achter een computer ga ik liever naar buiten.”
The Stanley Parable is briljant
De games die voor de lol speelt staan ver af van hetgeen hij zelf maakt. Als ze teveel op z’n eigen game lijken is het geen ontspanning, dan gaat hij dingen analyseren. In het verleden heeft hij veel World of Warcraft gespeeld en de designer noemt The Stanley Parable een van de meest briljante games in lange tijd. Hij heeft echter al in geen 25 jaar meer een game uitgespeeld.
Gilbert zou graag een derde Monkey Island game maken, omdat hij de serie altijd als een trilogie in gedachte had. Het zou niet hetzelfde verhaal worden wat hij toen had gemaakt, want hij is ouder geworden en veranderd. De kans dat deze game er snel komt is klein. Gilbert: “Ik heb gesproken met mensen bij Disney, maar niet met de juiste mensen. Om met hen in gesprek te komen kost heel veel tijd en moeite.” Maar het klinkt alsof hij het nog niet helemaal heeft opgegeven.
