Control Gamelab van afgelopen dinsdag bracht wellicht wat minder vuurwerk dan het verbale stierengevecht van de vorige keer. Toch kwam dat ten goede aan het onderwerp: gamesopleidingen. De belangrijkste punten op een rij.
“Ik wist niet eens dat die opleiding bestond!”, riep Delano Lobman in de microfoon in de richting van universitair docent Marries van de Hoef. De HR Manager van Guerrilla Games had even daarvoor juist aangegeven een sterke voorkeur te hebben voor academisch opgeleide programmeurs.
Hoewel Van de Hoef na afloop aangaf dat veruit de meeste studenten van de Game and Media Technology-opleiding van de Universiteit Utrecht snel een baan vindt, was het een opvallende uitspraak. Neerlands grootste werkgever van academisch geschoolde game-programmeurs was niet op de hoogte van het bestaan van Neerlandse grootste universitaire opleiding op dat vlak…
Onduidelijkheid bestond en bestaat er over meer onderwerpen, zo bleek gedurende de avond. Tot stomme verbazing van de enkele docenten van de Hogeschool van Amsterdam blijkt de gamesopleiding van de NHTV (IGAD) wél te selecteren aan de poort. Ook Ron Hartman, hoofddocent van de gamesopleiding aan het Mediacollege Amsterdam, was verrast toen bleek dat ook een andere mbo-opleiding wél selectie procedure kende — terwijl hij zelf door de inspectie op de vingers was getikt juist vanwege zo’n selectie.
(Zoals beloofd tijdens het debat gaat we uitzoeken wat nu exact de regels zijn en komen we daar op terug.)
Nog een vraag die redelijk onbeantwoord bleef: waarom werken de diverse gamesopleidingen zo weinig samen? Dát meer samenwerking voor iedereen beter is, was geen punt van discussie — maar hoe? Wat in elk geval totaal ontbreekt is een nationaal platform voor overleg tussen de diverse gamesopleidingen.
Een Global Game Jam op één locatie in plaats van vijf zou ook helpen de studenten beter met elkaar te laten mixen. (En toen het eenmaal over de Global Game Jam ging, ging het natuurlijk ook over het wedstrijd-element dat typisch is voor de Nederlandse editie van de GGJ. “Totale bullshit!”, vond Zuraida Buter ervan, een van de wereldwijde organisatoren van de 48-uurs gamejam.)
Nog meer onduidelijkheid: wat zijn de regels omtrent leerbedrijven? Mogen opleidingen wel of geen eigen studio’s opzetten die opdrachten aannemen. Met name Little Chicken’s Tomas Sala plaatste een berg kanttekeningen bij initiatieven als Atlantis Games. Zijn grootste bezwaar: het is bijna onmogelijk belangenverstrengeling te voorkomen. Gaan de beste stagiairs — lees: potentiële medewerkers — nog wel naar externe studio’s? Of worden ze weggekaapt voor het ‘eigen’ productieteam?
Over de aansluiting tussen opleiding en praktijk kreeg met name de universiteit flink kritiek te verwerken. Stages zijn niet verplicht en als studenten al stage lopen, is het een onderzoeksstage. Die onderzoeken sluiten vaak niet aan bij de praktijk, zo merkte iemand uit het publiek op. Tomas Sala draaide er niet om heen: hij heeft liever HBO’ers dan academici. Sowieso leek de industrie wel tevreden met de HBO-opleidingen. Met name de HKU en de NHTV kregen gedurende het debat van diverse kanten lof toegezwaaid.
Uiteraard is er nog veel meer gezegd tijdens Control Gamelab XII en geïnteresseerden kunnen het doen ook hieronder nog eens helemaal bekijken of beluisteren.
Deelnemers waren Emiel Kampen (HKU), Delano Lobman (Guerrilla Games), Ron Hartman (Mediacollege Amsterdam), Marries van de Hoef (Universiteit Utrecht), Tomas Sala (Little Chicken) en Dop Terlingen (Hogeschool van Amsterdam). En natuurlijk het ditmaal behoorlijk actieve publiek. (Onder de video nog een collectie foto’s.)
