De Coentunnel is een paar maanden geleden 47 jaar geworden. Het is een begrip in Noord-Holland, al was het alleen maar omdat iedere dag duizenden auto’s in de file staan om van dit sterk staaltje Hollands bouwwerk gebruik te maken. Het werd dan ook tijd voor een tweede Coen. Na jaren van graven en bouwen is op 13 mei jongstleden de nieuwe tunnel geopend. Net als de oude tunnel heeft ie een helling naar beneden, een helling naar boven, lampjes aan de linkerwand, lampjes rechts en in het midden van het wegdek een streep. Een beproefd concept, want de oude Coen en vele andere tunnels gaan met dezelfde ingrediënten al decennia mee. Geen vuiltje aan de lucht dus.
Mis! Sinds de opening van de nieuwe Coentunnel is het blik op blik contact van een dusdanig hoge frequentie dat menig botsauto-exploitant er jaloers op is. De knappe tunnelbouwende koppen zitten met de handen in het haar. Een tunnel is een tunnel is een tunnel, toch… Maar hoe komt het dan dat er zoveel ongelukken gebeuren? Zijn de hellingen te steil? De lampjes te fel? Of moeten ze de ononderbroken streep toch doortrekken? Nu heb ik de gangbare prijs van een paar kilometer doorgetrokken streep of de andere aanpassingen niet helder op het netvlies, maar ik kan me zo voorstellen dat dat niet goedkoop is, om nog maar niet te spreken over de blikschade en de kosten van de file achter de botsing.
Dan een andere verkeerskwestie. Enige tijd geleden is de A2 tussen Amsterdam en Utrecht verbreed en de maximum snelheid verlaagd. Twee maatregelen die elkaar niet echt lijken aan te vullen en dat blijkt in de praktijk. De vele rijen asfalt maken het schier onmogelijk om de snelheidsmeter op 100 km per uur te houden en de overheid kan inmiddels een leuk gaatje in de begroting dichten met alle boetes die op dit stuk snelweg worden uitgedeeld. Is dat laatste het hele doel van de maatregelen, dan snijdt mijn latere argument geen hout, maar ik ga uit van het goede in de mens en neem aan ‘men’ dit niet heeft zien aankomen.
Dan schets ik nog een laatste situatie: een fietspad langs de Haarlemmerweg in Amsterdam. Dit was een mooi recht fietspad met hier en daar een flauwe bocht. Maar dat scheen niet te werken. Datzelfde fietspad is nu vlakbij de kruising Haarlemmerweg/Nassaukade voorzien van een zeer scherpe bocht. Een die zo scherp en zo onlogisch geplaatst is dat er hekken met lichtreflecterende borden nodig zijn om te voorkomen dat de iets te enthousiaste fietser er frontaal op knalt.
Op het eerste gezicht hebben de voorgaande situaties niet veel anders met elkaar te maken dan dat het allemaal over verkeer gaat. Is dat de enige overeenkomst? Zeker niet. Het zijn alledrie voorbeelden van zaken die achter een bureau worden bedacht, maar die in de praktijk neveneffecten hebben die niet waren voorzien. Maar hoe kan dat in deze moderne tijd? Daar hebben we games voor — of simulaties als je wilt. Met dit soort digitale middelen kun je wél van tevoren bekijken hoe in deze gevallen de verkeersdeelnemers reageren op de tekentafel-plannen. En dat kan ver voordat de plannen werkelijkheid zijn. Met andere woorden: vóór de uitvoering. Op het moment dat plannen nog zijn aan te passen. En dat voor een fractie van de prijs van alle lapmiddelen die nu bij de Coentunnel nodig zijn.
Daarom bij dezen een oproep aan alle politieke bestuurders van Nederland: uw land kent een zeer ervaren, internationaal hoog aangeschreven serious games industrie. Daar werken experts die met u mee kunnen denken en die u kunnen helpen met het oplossen van niet alleen bovenstaande, maar ook honderden andere problemen. Wilt u weten wat een gamesbedrijf voor u kan doen, bel er eens een. We maken onderdeel uit van het Nederlandse topsectorenbeleid. Games zijn dus niet alleen nuttig, maar ook nog eens heel politiek verantwoord. Wij horen graag van u.
