Vorige week liep ik een niet nader te noemen developer tegen het lijf en vroeg hem hoe het ging met de game waar hij momenteel aan werkt. Toen hij met enthousiasme vertelde over de grote hoeveelheid positieve berichten in de media begonnen zijn ogen te stralen. Hij was duidelijk blij met het feit dat mensen de game leuk vonden — ook al had hij er nog geen cent aan verdiend.
Tien jaar geleden was het leven simpel. Game-developers developten en focusten zich op het plezier van de games. Game-publishers publishten en hielden zich bezig met het verdienen van geld. Dat is wellicht een heel simplistische omschrijving van de gang van zaken, maar de taken waren netjes verdeeld. Nu het voor developers mogelijk is om zonder publisher games aan de man te brengen, worden er steeds hogere eisen gesteld aan hun zakelijkheid. En niet iedereen is daar even handig in. Op zich niet vreemd, want ‘hoe verdien je geld met je game’ is vaak geen groot onderdeel van de gemiddelde gamesopleiding.
Hoe kom je dan aan kennis? Veel developers leren van de successen, maar ook van de fouten van anderen. Daarnaast maken business tracks een steeds groter onderdeel uit van grote congressen als GDC. En uiteraard zijn er verschillende bedrijven die, al dan niet betaald, developers bijstaan op hun voorzichtige eerste schreden als ‘volwassen zakenmensen’. Dat niet iedereen voor het zakelijke aspect in de wieg is gelegd moge duidelijk zijn. Het blijft een vak apart, net als het maken van games.
Ok, dankzij self-publishing is dus het een en ander veranderd en bedrijven die financieel succesvol willen zijn moeten extra kennis moeten vergaren. Mee eens. Dat wil echter niet zeggen dat het zakelijke deel voor iedereen het belangrijkste is. Dat geldt misschien voor bedrijven als Zynga en King en dat is prima voor hen — maar dan hoeft het nog niet voor de hele industrie te gelden.
Wil een development team zijn ziel en zaligheid leggen in een game die commercieel waarschijnlijk niet succesvol is, maar waar ze gewoon heel blij van worden, dan is dat aan hen. Met bloed, zweet en tranen een pet project voltooien dat nooit een miljoenenpubliek bereikt maar waar je wellicht uit artistieke of technisch oogpunt veel lof voor krijgt? Prima. Commercieel succes is niet voor iedereen het doel. Er zijn developers voor wie het maken van een game waar zij volledig achter staan het belangrijkste is. Ook al levert dat nauwelijks geld op. En dat is iets dat mensen aan de business kant van het spectrum nog wel eens vergeten.
Mijn boodschap: meet niet ieder succes af aan het financiële plaatje wat er aan hangt. Want soms bestaat succes niet uit geld, maar simpelweg uit geluk.
