Zeg gamedesigners, jullie maken het ons journalisten wel moeilijk de laatste tijd. Vroeger was alles lekker overzichtelijk, games pasten binnen een duidelijk afgekaderd genre. Singleplay versus Multiplayer, offline versus online, gratis versus betaald. Tegenwoordig is elke game wel ergens een mengvorm van. Neem Last Inua.
De debuutgame van Glowforth ziet er op de eerste plaats prachtig uit. Dat is vooral te danken aan het geweldig artwork van Joeri Lefévre (ooit verantwoordelijk voor een van de mooiste Control-covers ooit). Maar ook de animaties zijn indrukwekkend.
Inua is een puzzle-platformer en zal verschijnen voor iOS en PC. So far, so good. Maar de speler bestuurt in zijn eentje twee characters. Niet tegelijkertijd, zoals in het recente Brothers, het bizarre afstudeerproject van Thomas Pathuis of in de ongelukkige singleplayer-modus van ibb & obb, maar beurtelings. Co-op met jezelf dus, hoe gaan we dat nu weer noemen? Mo-op? Self-op?
Wat de naam ook wordt, het is een aardige mechanic die zeker in dit geval mooi aansluit bij de characters: vader en zoon. De emotionele koppeling tussen die twee geeft de speler direct een wat ongemakkelijk gevoel wanneer hij er met de een vandoor rent en de ander vergeet. Een zoontje dat bang is zijn vader kwijt te raken, werkt toch beter dan twee wandelende wapenwinkels.
Wij speelden de game tijdens Gamescom en waren behoorlijk onder de indruk. Zelf uitproberen kan binnenkort tijdens Indigo op 28 september in het Utrechtse stadhuis.
