Games in het zwembad zijn potentieel een effectief wapen tegen obesitas bij jongeren. Door aan het zwemmen een speels element toe te voegen zijn kinderen eerder geneigd in actie komen. Is tenminste de theorie. Afgelopen weekend werd in een zwembad in Eindhoven de Games 4Health jam gehouden om die theorie te testen.
Het weekend werd georganiseerd in het kader van het onderzoeksproject SixPac onder leiding van Menno Deen en Rob Tieben. De gamejam onderzoekt specifiek de vraag: hoe wordt het zwembad aantrekkelijker voor kinderen die ‘als laatste worden gekozen tijdens gymles’? De beoogde doelgroep wordt in mindere mate gestimuleerd door winnen, scoren en intensieve sport. Daarom is spelen voor de swimgames belangrijker dan winnen. Menno Deen licht de keuze voor het zwembad toe: “We zoeken naar manieren om mensen aan het bewegen te krijgen door middel van games en sociale media in publieke ruimtes. Vorig jaar onderzochten we spel in de publieke ruimte. Nu wilden we eens een hele gekke en lastige omgeving gebruiken. Het zwembad past daar goed bij. Mede omdat er vrijwel nog nooit games zijn ontwikkeld in het zwembad.”
Er werd 50 uur gejamd door zes teams. Ze hadden allemaal de beschikking over zwembadbestendig apparatuur als onderwaterschermen, detectiecamera’s en RFID lezers. Uiteindelijk won team Zombies ate my game met het vissenspel Kweekvijver. Daarin kleden kinderen een virtuele vis aan met allerlei rare atributen en kledingstukken door een fysieke vis in het water tijdig lang een scanner te halen. De jury prees de eenvoud en ‘open structuur’ van het spel. Betekent dat dan dat we Kweekvijver binnenkort in het zwembad terugzien? Deen hoopt wel dat dit soort games in de toekomst wordt ingezet, maar benadrukt dat er nog heel wat werk moet worden verzet.
Deen: “De Fontys en TU/e gaan de komende weken verder met game development in het zwembad. De cursus Swimgames ontwikkelt ook games in het zwembad en legt daar een sterke nadruk op user research. Hiermee willen we onderzoeken of de games echt leuk en aantrekkelijk zijn en dat ook blijven. Daarnaast ben ik druk bezig met het schrijven van een subsidie aanvraag, om te kijken of we een aantal games verder kunnen ontwikkelen en onderzoek kunnen doen naar de gebruikersonderzoek en ontwerp richtlijnen voor (applied) games in een onbekende ‘gekke’ omgeving.”
Het jammen in zo’n gekke omgeving –het ir. Ottenbad– had zijn weerslag op de teams. Deen: “Meer dan voorgaande jaren had je een bepaald groepsgevoel waarin we met zijn allen aan het werk waren om iets bijzonders te ontwikkelen. Teams liepen veel op en neer tussen elkaar om elkaar te helpen met technische issues of om te playtesten. Ook het punnik-achievement systeem, waarin deelnemers elkaar konden belonen met een stukje wol versterkte de onderlinge communicatie. Zo was er een punniktouwtje voor best concept, most innovatieve tech en ‘gewoon omdat ik je lief vind’.”
