Na de schietpartij in Newtown is de discussie rondom het gevaar van geweldadige games weer flink opgelaaid. Het pakket maatregelen dat Obama aankondigde om dit soort schietpartijen te voorkomen bevatte onder andere een onderzoek naar het effect van geweld in games op geweld in de echte wereld. Vanuit de gamesindustrie klonk er een collectieve zucht. Again…
“Ja.” zegt Daniel Greenberg, voorzitter van de IGDA Social Issues Committee. Samen met Ian Bogost (designer en filosoof) en Mike Capps (ex Epic en producer, designer en lead programmer van de America’s Army game) praat hij over de rol van zondebok die gewelddadige games in recente jaren hebben gekregen in relatie tot geweld in met name Amerika. “Het gaat er namelijk niet om wat wij vinden, maar wat politici, moeders en het publiek denken.” gaat Greenberg verder. “Zolang zij er van overtuigd zijn dat games een slechte invloed hebben zal de industrie er alles aan moeten doen om dat beeld te veranderen. Als nieuw onderzoek daar aan bijdraagt dan moet dat maar. Maar wel onbevooroordeeld onderzoek.”
Daar ligt een groot probleem. Er is voldoende onderzoek dat aantoont dat mensen niet agressief worden van het spelen van games, maar dat onderzoek negeert de overheid. Ze praten liever met onderzoekers die beweren dat games de schuld zijn, ook al hebben ze daar geen echt bewijs voor. Dit is een kwestie van een slechte lobby, daar zijn de heren het over eens. De feiten staan volgens Greenberg aan onze kant.
Ook vindt het trio dat we van de term gamer af moeten. Die term heeft een negatieve klank waar veel mensen niet mee geassocieerd willen worden. Capps: “Mijn moeder speelt veel Word with Friends. Ze heeft de game gedownload in de gamesectie van de app store, maar ze zal zichzelf nooit een gamer noemen.” Er is ook niet zoiets als een gamer. De markt is zo breed en de mensen die gamen zijn zo divers dat een algemene aanduiding al lang de lading niet meer dekt. Bogost: ” We hebben het toch ook niet over de tijdschriftlezer.”
Hoewel de gamesindustrie zich nu bevindt in de hoek waar de klappen vallen komt er een tijd dat games van het negatieve stigma bevrijd zullen zijn. Volgens Capps staat er nu al een Wii in het Witte Huis en Bogost wijst er op dat er in de wat verdere toekomst ook een president zal huizen die is opgegroeid met games.
In de tussentijd moeten we zorgen dat het imago van de industrie verbetert. Veel mensen lezen geen sites als Kotaku en krijgen hun informatie over games via de mainstream media. Die berichten eigenlijk alleen over games als er een controverse is. Bogost vindt dat we pro-actief met mainstream media moeten praten. Hij zegt: “Laat de mens achter de gamemaker zien. Leg uit waarom je een game hebt gemaakt.” Greenberg vult aan: “De industrie zit vol met slimme en welbespraakte mensen. Laten we met z’n allen het evangelie verkondigen.”
