Het was een hele zoektocht maar uiteindelijk blijkt het PlayStation indie event plaats te vinden in het meest onopvallende gebouw op 4th street. Als ik mijn verbazing over de locatie deel met de Sony PR dame bij de deur, lacht ze haar parelwitte tanden bloot en zegt: “Yeah we’re indie like that.”
Excuse me? Sony, maker van de PlayStation, één van de grootste bedrijven ter wereld met 162.000 werknemers en een omzet van bijna 80 miljard dollar, noemt zichzelf indie? Wat zijn wij dan wel niet? Maar we gaan mee in de denkwereld van Sony, die de developer sinds de onthulling van de PS4 heel nadrukkelijk centraal stelt. En nu dus ook de indie devs in het zonnetje zet die de komende tijd zorgen voor verse nieuwe waar op PSN, maar vooral ook op de PS Vita, het nog-niet-zo-populaire nieuwste jongetje in de klas. Drie Nederlandse games verkondigen het indie gospel van PlayStation.
Luftrausers van Vlambeer, vorige week nog aangekondigd voor PS3 en Vita en eeuwige belofte ibb & obb van Sparpweed zijn speelbaar voor het publiek, bestaande uit een bont internationaal gezelschap van journalisten. Metrico, voorheen bekend als FYI, van Digital Dreams beleeft zijn debuut voor diezelfde internationale pers met een stijlvolle trailer die veel te raden over laat. Ze worden aangewezen door de presentator. Praat met deze jongens.
Geert Nellen, mede oprichter van Digital Dreams, is blij dat het officiële gedeelte achter de rug is: “Ik was vooraf best gespannen.” Er staat voor de jonge Utrechtse studio dan ook veel op het spel. “Het is onze eerste grote titel en die willen we echt goed doen. Hoet duurt nog zekere een jaar totdat de game af is.” De trailer toont een man die zijn weg vindt over obstakels die voortkomen uit infographics. “Het is moeilijk om in een paar zinnen uit te leggen waar onze game over gaat”, zegt Nellen. “Ik wil het ook graag een beetje vaag houden, zodat mensen nieuwsgierig worden naar wat de game inhoudt.” Nellen kijkt naar Vlambeers Rami Ismail, die de journalisten non stop te woord staat voor de grote tv waar Luftrausers getoond wordt. “Misschien moet ik toch iets meer mijn game verkopen zoals Rami doet”, zegt hij zachtjes.
Iedereen die een praatje komt maken met Ismail krijgt een warme handdruk of een stevige omhelzing van de bebaarde Vlambeer. Hij is duidelijk in zijn element, dit is wat hij zo goed kan. “Als je iets nodig hebt, mail me hè?”, zegt hij ten afscheid van weer een bevriende journalist. Bij een van zijn schaarse adempauzes zegt hij met een flauwe glimlach: “Ik ben moe man. We waren deze week nog bij PAX en nu staan we alweer hier.” Hij schakelt meteen een tandje hoger, als om aan te tonen dat dit er nou eenmaal bijhoort: “Ik snap niet dat er niet meer indies zijn die op PAX staan. Het geeft je direct contact met je doelgroep, de gamers die uiteindelijk je game kopen. Het is zo belangrijk om…” Ismail maakt zijn zin niet af, want een journalist van de New York Times krijgt een stevige hug. “Hey man! Goed to see you!”
Richard Boeser, de maker van ibb & obb is niet op het event, maar zijn game trekt flink wat spelers. Er is in de afgelopen maanden duidelijk flink doorgewerkt, want de game ziet er geweldig uit. De reacties zijn dan ook overwegend positief.
De avond loopt ten einde en de winnaar van het Johan Sebastian Joust toernooi vertrekt met een PS Vita onder de arm. Sony is natuurlijk niet indie, hoe underground ze ook proberen te zijn, maar PlayStation is wel hard op weg een interessant platform te worden voor indie developers. En die vinden het dan helemaal niet zo erg dat de mega corporatie zich presenteert als indie. Want zij zijn weer indie like thát.
