Alessandra van Otterlo moet iets opbiechten. Ze is al jarenlang in het geniep een verwoed verzamelaar, een hamsteraar, of zoals Engelsen de ziekelijke variant daarvan noemen: een hoarder. Het is tijd om schoon schip te maken en vandaag is de dag.
Ik ben een hoarder. Ik word geplaagd door een haast onbedwingbare drang om dingen te verzamelen. Mijn verzamelwoede kent geen einde en ik ben daarom ook in het bezit van vele nuttige, maar vooral ook ontelbare nutteloze dingen. Wanneer je nu denkt dat mijn huis een grote janboel is met een logeerkamer die zo is volgestouwd met oude jaargangen Control dat de deur niet meer open kan, dan kan ik je gerust stellen. Naast pennen, pannen en congresbadges weet ik me in het dagelijkse leven goed te beheersen. Mijn hoarden speelt zich voornamelijk online af. Om specifieker te zijn: in games.
Op het moment ben ik Tomb Raider aan het spelen. Een game waar de gemiddelde gamer in een uurtje of tien doorheen holt. Ook ik ben al tien uur aan het spelen, maar ik ben net over de helft. De oorzaak? Mijn vergaarwoede. Of Lara zich in een donker bos of op een open vlakte bevindt, ze verkent ieder hoekje, want ik moet en zal alle kaarten, documenten, schatten en vooral verstopte tombes vinden. Ze zitten tenslotte niet voor niets in het spel. Daar hebben mensen op lopen designen en programmeren, dus daar loop je niet zomaar aan voorbij. Althans, dat probeer ik mezelf wijs te maken.
De échte reden is mijn hebzucht. Daarom maakt Lara menig extra metertje op zoek naar veelal onnodige items waar je in de game niet veel meer mee kan dan hooguit een achievement halen. Waarschijnlijk heeft Ezio me meerdere malen vervloekt, wanneer hij weer, met gevaar voor eigen leven, in een hoekje een schatkist moest openbreken zodat ik van het geroofde geld een schilderij kon kopen. Om nog maar niet te spreken van de trips die Nico Bellic naar winkels heeft ondernomen om zijn kledingkast zo gevuld te krijgen dat de gemiddelde metroman er jaloers op zou zijn. Of neem de arme John Marston die uren boven op een besneeuwde berg in hinderlaag heeft moeten liggen om een berenvel te bemachtigen en die stad en land afreed om bloemetjes, plantjes en schatkaarten te verzamelen.
Mijn meest recente hebzucht betreft vissen. Billy zit geduldig in zijn boot een hengeltje uit te werpen en probeert alle soorten vissen en ander zeegedierte te vangen. Inmiddels heeft hij tienduizenden dollars uitgegeven aan lijnen, lampen en benzinetanks om de fish-o-pedia compleet te krijgen. Er ontbreken nog enkele stuks, maar Billy is een doorbijter.
De reden van deze openbaring is simpel. Ik ben benieuwd of ik de enige ben bij wie dit zo uit de hand is gelopen. Herken je jezelf hierin dan hoor ik het graag. Het lucht echt op om hier zo open over te praten. Mocht ik toch de enige zijn, dan is het nummer van een goede therapeut ook van harte welkom…
