Een van de aspecten van gamegeluid die vaak (noodgedwongen) te weinig aandacht krijgt, is de voice acting. Het is één van de moeilijkste dingen om goed te krijgen maar ook één van de eerste waar gamers over klagen. Mijn vroegste ervaring met een voice actor was ‘Attack of the Saucermen‘ , een B-movie Sci-fi game voor de PS2 (Nooit van gehoord? Houden zo!).
Zo schiet ik nog elke keer in de lach als ik in reclames de stemmen van Killzone personages producten hoor aanprijzen
Voice Actor was in dit geval een groot woord; het was het beste maatje van een veel te jonge amerikaanse producer die kennelijk mee was gelift op diens studio visit naar Engeland. Zodra ie dan ook een microfoon voor z’n klep kreeg, schoot ie vol met de zenuwen. Het hielp ook niet dat het personage dat hij moest ‘acteren’ leek op een oranje, ietwat aggresievere versie van ET (compleet met Ray-gun). Enthousiaste aanmaningen van z’n producervriendje met ‘Hey Billy, just make that funny noise you did at that party last week. It was hilarious!’ mochten niet helpen. Buiten de context van eerder genoemde feestje klonkt het meer alsof er chimpansee wreed verkracht werd in m’n vocalbooth. Mijn geduld veranderde langzaamaan in plaatsvervangende schaamte.
Nu moet gezegd worden dat het vinden van de juiste stem voor een game character niet meevalt. Behalve het juiste register, ritme, en karakter moet de acteur zich ook inleven in het personage en diens emoties.
Killzone 1 was de derde titel waar ik aan werkte waar we echte acteurs voor gebruikten, en je merkte gelijk het verschil. In een actie scène riep een van de acteurs geanimeerd ‘Look out! Behind you!’ en ik draaide me in een reflex om in m’n stoel.Dat soort geloofwaardigheid komt met ervaring en talent en is magisch om mee te maken als het in de studio gebeurt. Noodzakelijk ook, aangezien een voice actor vaak niet de luxe heeft om z’n lichaamstaal te gebruiken, zeker als de motion capture in het spel door andere acteurs is gedaan.
Waar je alleen rekening mee moet houden is dat soort talent zeer gewild is, ook voor dingen die je niet zou verwachten…
Zo schiet ik nog elke keer in de lach als ik op de radio de stemmen van Killzone 1 personages producten hoor aanprijzen. Haka doet een goed woordje voor een wekker in de reclame voor de Engelse equivalent van de Neckerman gids en Rico zegt: “They’re gggggreat!” in een Kellog’s Frosted Flakes tv reclame.
Look out! Behind you!
