Tijdens haar praatje op Games for Health Europe 2012 ging Ellis Bartholomeus (Ellis in Wonderland) in op het begrip Magische Cirkel. De term komt uit het boek Homo Ludens van Johan Huizinga en betekent de door de spelregels en spelers opgetrokken grens waarbinnen een spel zich afspeelt. Zolang iedereen zich aan de onzichtbare grenzen houdt, blijft de illusie van de verzonnen wereld intact.
Bartholomeus illustreerde het belang van de Magische Cirkel aan de hand van haar persoonlijke geschiedenis. Twintig jaar geleden was zij betrokken bij een ernstig auto-ongeluk waardoor ze noodgedwongen maanden moest revalideren. “Ik had een roze bril nodig om mijn gebroken leven te bekijken.” Ze maakte haar leven surrealistisch door een cirkel van zelfbedachte spelregels rond zichzelf op te trekken. “Ik deelde mijn revalidatie op in kleine blokjes, waarin iedere handeling, hoe klein ook, werd beloond. De eerste keer zelfstandig douchen, maanden na het ongeluk was dan ook een epische prestatie.”
Binnen een game is het van belang dat iedere deelnemer in die Magische Cirkel zit. Maar het is een plek waarin je vrijwillig moet toetreden. Je kunt mensen niet dwingen om die cirkel te accepteren als een (tijdelijke) realiteit waarbinnen andere spelregels gelden. Je kunt ze wel uitnodigen. Bartholomeus noemde als voorbeeld een moeder die haar kind probeert te voeden. Het kind weigert steevast de lepel, maar als moeder het kind uitnodigt in de nieuw gecreëerde wereld waarin de lepel een vliegtuig is en de mond van het kind de landingsbaan, ontstaat er een Magische Cirkel waarin eten een spel wordt.
