Jane McGonigal, de moeder Theresa van de gamesindustrie, heeft met haar NY Times bestseller ‘Reality is Broken’ de grote mainstream laten zien dat games, gamen en game cultuur serieus moeten worden genomen en iets kunnen betekenen in relatie tot de grote problemen waar de wereld voor staat. Die boodschap was nodig om games, game makers en gamers te emanciperen. Jane heeft echter ook een heel contingent mensen wakker geschud die helemaal niet zo begaan zijn met die problemen (of met games of gamers).
Google trends geeft aan dat het vorig jaar met stip in de buzzlijst binnengekomen ‘gamification’ het tanende ‘serious games’ van de troon heeft gestoten. De term, die slaat op het toepassen van game design principes in non-game contexten, staat inmiddels fier in Gartners hypecurve. Geïnspireerd door mensen als Gabe Zicherman (get users to make incremental choices in your favor) werken bedrijven als SAP, Cisco, Accenture, Dell, Adobe, Microsoft en Google aan het implementeren van smurfberries, leaderbords en badges in hun services.
Game-intellectuelen als Ian Bogost (exploitationware, gamification is bullshit), Sebastian Deterding (based on dangerously wrong-but-scientific-sounding claims) en ook Jane McGonigal zelf (we don’t need no stinking badges) maken zich zorgen over de intentie van de nieuwe gamifyers en hun wel zeer beperkte opvatting van wat gamen en game design is of kan betekenen. Als je er, net als Jane McGonigal, vanuit gaat dat games krachtige tools zijn die mensen- of situaties ten goede te kunnen veranderen, kun je niet aan de conclusie ontkomen dat die kracht ook aangewend kan worden om mensen ten slechte te veranderen, beïnvloeden of uit te buiten (whatever that may be).
Eigenlijk niets nieuws. Astro- en TellSell TV achtigen verkopen al eeuwen zyrconium ringen en dure belminuten aan armlastige huisvrouwen en slechts weinigen zullen ontkennen dat de programmamakers een redelijk beperkte opvatting hanteren van wat het audiovisuele medium is of kan zijn. Game design kent ethische kanten. Het uitdragen dat games de oplossing zijn voor de grote problemen waar de wereld voor staat overigens ook.
Jeroen van Mastrigt-Ide (JRNVM)
