Klik hier voor uitleg over de Control Industry Award
GlitchHiker is een game die speelbaar is door onspeelbaar te zijn. Zo omschrijft een van de makers de huidige status van het spel. Klinkt vaag? Wellicht, maar achter deze wat zweverige verklaring gaat een game schuil die wat mij betreft de grenzen van het medium niet opzoekt, maar ze totaal negeert. En daarin is het spel zo uniek, dat het een van de beste Nederlandse producties is van dit jaar.
GlitchHiker is gemaakt door een klein team gedurende niet meer dan 48 uur. Het spel was een van de opbrengsten van de Global Game Jam deze januari in Hilversum. Zowel jury als publiek bekroonden het tot winnaar van de snelkookpan-wedstrijd.
Het sterkste aan de game is het concept, maar wie denkt dat we een concept nomineren heeft het mis. Concepten nomineren is namelijk nogal stom. Je weet immers nooit of dat briljante idee de stap naar de werkelijkheid overleeft. GlitchHiker is veel verder gekomen dan een concept, het heeft bestaan.
Hééft bestaan want GlitchHiker, een typische indie 2D-platformer met drukke, abstracte visuals en aanstekelijke muziek, is niet meer te spelen. En daarmee komen we bij dat concept. Waar normaliter de speler aan het begin van het spel een X-aantal levens meekrijgt (denk klassieke platformers), kreeg GlitchHiker zélf een beperkt aantal levens. Iedereen die genoeg punten scoorde tijdens het spelen, gaf de game een extra leven. Wie faalde, ontnam er een.
Hoe minder levens het spel overhad, hoe zieker het werd. Letterlijk. Meer en meer visuele glitches maakten het de spelers steeds lastiger, de audio vloog alle kanten op en de respons voelde steeds slechter.
En op dat punt, slechts enkele uren nadat het spel was gestart, gebeurde er iets dat ik niet eerder had gezien. Omstanders kregen sympathie voor het spel. Ze voelden zich bezwaard een potje te spelen, wilden de dood van dit stukje moois niet op hun geweten hebben.
De makers waren erin geslaagd een emotie op te roepen die nieuw was voor het nog jonge medium games. Ze kopiëerden niet een bestaand concept uit andere media en vertaalden dat naar een game. Noch kozen ze een bekende game mechanic en brachten die een stapje verder. Ze bedachten iets totaal anders, iets dat zo’n impact had op de speler waardoor die eigenlijk niet eens speler meer wilde zijn. Zonder dat die beslissing het gevolg was van negatieve emoties als desinteresse of een afkeer van wat het spel de speler bood. Integendeel, het was de empathie voor het spel dat de meesten er de handen vanaf deed houden.
Een enkeling durfde het toch aan. En daarna nog een, en daarna nog een. En rond negen uur ’s avonds waren de levens op. Het voorgeprogrammeerde script deed zijn werk en pleegde euthanasie op GlitchHiker.
De huidige onspeelbare status is dus een integraal onderdeel van de gameplay, of beter: van de ervaring. Je zou kunnen stellen dat die ervaring, en dus het spel, niet voorbij zijn. Dat dit het ’tweede level’ is. En daarmee zijn we terug bij de verklaring aan het begin van dit artikel.
NB: Pas een paar maanden na de Global Game Jam pikte de internationale gamespers het spel op. Een overichtje vind je hier.
GlitchHiker is ook ingediend voor de IGF Awards, iets dat eigenlijk niet kan, gezien de onspeelbare status. Lees daarover een aardig interview hier.
GLITCHHIKER Trailer from Jonathan Barbosa Dijkstra on Vimeo.
Control Industry Award
De Control Industry Award wordt dit jaar voor de derde keer uitgereikt. De redactie van Control kiest de genomineerden, de lezers wijzen uiteindelijk de winnaar aan. Stemmen gaat via een gepersonaliseerde link die we versturen via de nieuwsbrief (aanmelden kan hier: www.control-online.nl/nieuwsbrief).
Alle games van Nederlandse bodem komen in aanmerking voor deze overall award, die wordt uitgereikt tijdens het Control Industry Dinner op 24 november in Amersfoort (kijk op www.control-online.nl/awards).
De prijs bestaat uit eenzelfde uil als de Dutch Game Awards, maar dan in het zwart. Eerdere winnaars zijn de Ronimo Games met Swords & Soldiers (in 2009 uitgereikt door Peter Molyneux) en Vanguard Games met Greed Corp (in 2010 uitgereikt door Keita Takahashi).
Het Control Industry Dinner is een co-productie van Control Magazine en Game in the City.
