More

    [Verhalen uit de praktijk] Freemium Greedium? — door Derk de Geus

    Derk de Geus is CEO van Paladin Studios, onder meer bekend van EnerCities. Dit is zijn tweede bijdrage voor Control.

    Freemium. Er zijn weinig woorden die zo veel emotie oproepen bij gamers en developers. Voor degenen die twee jaar in een kelder hebben zitten coden: Freemium is het business model van de dag. In plaats van een schijfje van 50 euro bied je je game gratis aan. Je krijgt een ongelofelijk groot publiek. Een klein percentage kun je dan “converteren” naar betalende gebruikers. Die kopen virtuele goederen: paarse tractors, een glimmend zwaard of een stoer character. Dan meet je alles wat je spelers doen in je spel en ga je aan knopjes draaien om het hele systeem — en dus je winst — te optimaliseren.

    Je zou denken dat daar geen droog brood mee te verdienen is. Niets is echter minder waar. Flurry heeft onlangs een bizar rapport uitgebracht waarin blijkt dat iPhone en Android gebruikers gemiddeld $14 per transactie uitgeven als het freemium is. Dat is 14 keer meer dan die lousy dollar die je vraagt voor je Angry Birds kloon. En er zijn zowel grote als kleine bedrijven die het goed doen: natuurlijk doet Zynga (dat straks de beurs op gaat) het goed met Farmville, maar ook een Nimblebit heeft met Tiny Towers een prima business model. En zelfs een one-man show als Flower Garden heeft opmerkelijk succes met het freemium model.

    Okee, alles goed toch? Nope. Veel ontwikkelaars, spelers, en zelfs sommige grote uitgevers (*kuch*Nintendo*kuch*) schreeuwen moord en brand als het over freemium gaat. Het is een casino waar je gebruikers met “compulsion loops” bijna dwingt om geld uit te geven aan middelmatige games. Het is een middel om “whales” uit te melken tot astronomische en onmenselijke proporties. En als je op TouchArcade.com kijkt, krijg je eigenlijk maar één antwoord: Freemium is de moeder van al het verderf in de hedendaagse games industrie.

    Wat is hier aan de hand? Zijn we met z’n allen hard op weg om een ransbakkige pornoindustrie te worden die mensen uitkleedt? Of is dit goede business sense en een unieke kans voor ontwikkelaars?

    Zoals altijd is het een beetje van beide. De economische schoonheid van freemium is dat je je complete spectrum aan klanten kunt bedienen. Doordat je meerdere price points hanteert is je omzet daarmee maximaal (zie de afbeelding).

    Het is eigenlijk alsof je een winkeltje opent: Iedereen mag naar binnen lopen, en je biedt dingen aan die ze kunnen aanschaffen. Door je spulletjes leuk neer te zetten en er een slim prijskaartje aan te hangen kun je dag in, dag uit klanten van dienst zijn. Laat die kassa maar rinkelen!

    Aan de andere kant kun je je serieus afvragen wat dit met gaming te maken heeft. Als spelers zich constant zorgen moeten maken over hoeveel geld iets zou kunnen kosten, is de lol er snel van af. En als een game alleen nog maar om compulsion loops en monetization draait, verliezen we het meest waardevolle aspect van games: Het spelen.

    Eén ding is zeker: De verantwoordelijkheid die ontwikkelaars hebben voor het welzijn van hun spelers wordt groter en groter. Games dringen steeds meer door in ons leven en onze psyche. En nu dan ook in de dieptes van onze portemonnee.

    Is dat iets waar we als industrie mee om kunnen leren gaan? Ik denk het wel. We moeten leren om de metrics te lezen en de cijfers voor ons te laten werken, maar tegelijkertijd mogen we nooit vergeten dat achter elk getalletje een mens zit. Of het nou een puber is die zichzelf wil bewijzen of een huisvrouw die even een momentje ontspanning zoekt – het gaat om die twinkelende ogen. En daar kan geen business model tegenop.

    GDC Discount

    Use code GDC25-CONTROL-10 to get 10% discount on select All Access, Core, or Summits passesspot_img

    Nieuwsbrief

    OP VRIJDAGMIDDAG KORT NIEUWS EN EEN WEEKOVERZICHT IN JE INBOX. KLIK OP HET PLAATJE HIERONDER OM JE AAN TE MELDENspot_img

    Nieuws en tips

    KLIK OP HET PLAATJE HIERONDER OM TIPS EN NIEUWS MET CONTROL TE DELENspot_img