Vincent van Geel houdt wel van een uitdaging. Hij begon ooit met het maken van een mod voor Dune 2, nu staat hij aan het hoofd van een internationaal development team.
Het is make or break dit jaar. Alweer. Isotx lijkt met elk project de moeilijkste weg te kiezen, maar zoekt dan ook elke keer de grenzen op. De grenzen van hun eigen kunnen of van een genre. De MMO turn based strategy Iron Grip Marauders moet het nu gaan doen voor de studio.
Vincent van Geel zit niet graag stil. In de vergaderruimte van zijn studio in de Utrechtse Dutch Game Garden loopt hij onbewust meerdere rondjes om de vergadertafel. Hij vertelt gepasioneerd over zijn bedrijf, de games, de reizen die hij heeft gemaakt en de internationale teamleden die hem dat heeft opgeleverd. Hij heeft het verhaal inmiddels tientallen keren gedeeld de afgelopen jaren, maar elke keer weer doet hij dat met hernieuwd enthousiasme.
Het is allemaal een gecalculeerd risico
En het is precies die karaktertrek die hem telkens een stapje verder brengt. Hij weet mensen te doen geloven in zijn games, in hem. Hij overtuigde een Amerikaanse investeringsgroep geld te pompen in een mod over een Israëlisch Syrisch conflict en wist vervolgens diezelfde investeerders te overtuigen dat te blijven doen, maar nu in zijn bedrijf. Hij liet getalenteerde developers en artists geloven in een universum waar first person shooters het opnemen tegen een RTS leunstoel generaal. En sinds begin dit jaar heeft zijn bedrijf Isotx een eigen free to play MMO: Iron Grip Marauders.
Ramp
Eigenlijk alle games die Van Geel in de afgelopen zes jaar heeft gemaakt, kennen een moeizame ontstaansgeschiedenis. “Ik nam een technologisch risico met elk nieuw project”, verduidelijkt Van Geel. “Ik had ook meer tussen de lijntjes kunnen kleuren, maar ik zoek graag naar mooie nieuwe uitdagingen.” Hij grijnst vanaf de andere kant van de tafel. “Ik ben een Brabander, hè.” Hij ziet in dat dat niet een afdoende verklaring is: “Het is allemaal een gecalculeerd risico.”
Syrische kinderstemmen
Even naar het begin: Van Geel is een fanatiek gamer, maar hij is minstens zo fanatiek in het modden van zijn favoriete games. Hij begint met Dune 2 en werkt zich door een reeks RTS-en. Als hij een Holland mod maakt voor Command & Conquer Generals – uiteraard compleet met molens – trekt hij de aandacht van een Amerikaanse investeerder, tevens C&C liefhebber. Hij benadert Van Geel voor een persoonlijk project: “Gewoon een leuke mod voor hem en zijn vrienden.” Op zoek naar een goed conflict voor de game valt eerst Griekenland – Turkije af. “Niet zo interessant voor een modder. De culturen en talen lijken veel op elkaar” zegt Van Geel. “Nee, wat dacht je van Israël – Syrie?” De investeerder doet zaken in Israël dus hij ziet wel brood in het idee. Hij neemt Van Geel mee op een zakenreis naar het gebied en de jonge developer maakt film- en geluidsopnamen die hij in de game verwerkt. Niet alles overigens: “Ik heb een hele tape vol Syrische kinderstemmen die allerlei dingen roepen, maar dat voelde toch een beetje verkeerd.”
10 tegen 1
C&C Middle East Conflict komt uit in 2005 en blijkt zeer populair. Maar Van Geel heeft naast zijn mod-werk nog een project lopen. Het is de eerste game van wat later een langlopende serie blijkt te zijn, Iron Grip: the Oppression. Het idee is op zijn minst ambitieus te noemen, twee verschillende genres strijden tegen elkaar in een conflict. Een speler bouwt AI eenheden en bestuurt die op een RTS manier van bovenaf, een team van tegenstanders speelt de game in eerste persoons-perspectief en neemt het op tegen die units. “Ja een heel leuk idee, maar een lastige development”, lacht Van Geel. “De engine was niet gebouwd hiervoor. We hadden problemen met de code, de AI en balancing was een zware klus.” Na twee jaar kwam de game alsnog uit en werd door een selecte groep redelijk ontvangen. “Het waren potjes van 10 tegen 1, maar de RTS-speler moest echt goed zijn, anders was het een makkie voor de tien FPS-ers.”
Isotx begint aan de volgende game in de Iron Grip serie, Warlords. “Dat is ons meest veranderde project”, zegt Van Geel. De game ging van co-op first person shooter browser-game, naar ‘Metal Slug voor vier personen’, naar een soort van tower defense-game waarin je niet de towers hebt, maar de aanvallende legers.
“We zijn begonnen met de Quake 2 engine, omdat we dachten dat we 3 niet konden betalen. Hadden we id Software nou maar even gebeld, want 3 was toen al gratis!” Maar ook dit project kwam tot een ‘happy end’, na een late engine-wissel en heel veel overwerk. De game is uitgebracht op Steam en is daar bijna 80.000 keer verkocht.
Turn based
En wat doe je als je inmiddels verschillende genres in de vingers hebt en met meerdere engines kunt werken? Van Geel haalt schuldbewust zijn schouders op: “Tja, we dachten dat het wel leuk zou zijn om iets volkomen nieuws te doen. Een MMO RTS dus in Unity.” Om niet in dezelfde valkuilen te stappen besloot het team dit keer een gedegen pre-production te doen. Maar dat kon niet voorkomen dat pas na zeven maanden aan het licht kwam dat een RTS op die schaal nooit zou werken met deze technologie. “We hadden veel in tools geïnvesteerd, dus we moesten verder met Unity. Er zat niks anders op dan onze ambitie aan te passen.” Het werd een turn based strategiegame. “Turn based is veel minder zwaar aan de serverkant”, licht Van Geel die beslissing toe. “Het ligt ook heel dicht bij tabletop games, die ik zelf dan weer graag speel.” Iron Grip: Marauders is inmiddels uit en heeft een groeiende groep spelers.
Zenuwachtig
Make or break dus. In het nieuwe kantoor van Isotx, helemaal op de bovenste verdieping van het gamebedrijven-verzamelpand van de Dutch Game Garden in Utrecht, wijst niets er op dat de studio gaat breken. Maar dat de stap in de wereld van free-to-play en micropayments een spannende is, ontkent Van Geel niet: “Ik ben voor het eerst eigenlijk best zenuwachtig. Normaal maakten we iets en brachten het uit voor een groep trouwe fans. Bij een MMO gaat het om aantallen. Nu moeten we opeens denken over marketing, rewardsysteem en viral factor.” De game heeft net een ingrijpende grafische upgrade gehad en er wordt wekelijks nieuwe content aan toegevoegd. De komende tijd zal dus uitwijzen of de laatste koerswijziging van Isotx de juiste was. Van Geel ziet de toekomst met veel vertrouwen tegemoet: “Het belangrijkste is dat we nu een goed team bij elkaar hebben. Bij elk project gaan er wel dingen mis die je niet kan voorzien, maar met een gedegen kennis van de technologie zoals we die nu hebben en goede mensen om het uit te voeren, gaan we nog veel mooie dingen maken.” •
What’s in a name?
“Ik ben niet zo goed in het verzinnen van namen”, zegt Van Geel. Isotx komt dan ook niet van hem, het is eigenlijk een werktitel van de investeerders. Zij hadden al een project lopen dat Isoda heette. “Het is een vreemde naam, maar vreselijk handig in Google bijvoorbeeld.” De naam Iron Grip is ook niet bedacht door Van Geel: “Dat was mijn broer. We zochten iets met twee woorden, zoals Star Wars.” De naam past goed bij het universum, maar kent meerdere producten: “Heel veel producten heten Iron Grip. Van dumbels tot condooms.”
Tekst: Eric Bartelson
Gepubliceerd in Control #24
