Een tijdje geleden was ik op Game in the City in Amersfoort, een leuk tweedaags congres over de Nederlandse gamesindustrie, met als hoogte punt de uitreiking van de Dutch Game Awards. Misschien heb je wel iets over gelezen?
Ik sprak daar met iemand over gamesopleidingen en er werd me verteld dat er tegenwoordig wel meer dan 40 games gerelateerde opleidingen zijn in Nederland. Veertig! Ik dacht WOW! Das veel. Zoals ik al in een eerder column schreef is het gebruikelijk dat de helft in het eerste jaar afvalt. Zeg 60 studenten per jaar je houdt er 30 van over. Reken je even mee? 40×30=1200 nieuwe game freaks op de arbeidsmarkt per jaar. Waarschijnlijk meer.
Dus das ECHT veel.
Als je wel eens op vliegvelden komt, ken je het volgende boek zeker; The Tipping Point van Malcolm Cadwell. Een vermakelijk boek dat het omslagpunt van een simpele ziekte naar epidemie bestudeert en probeert te begrijpen. Wanneer bereikt iets -een idee, mode, misdaad- een kritieke massa en ontstaat een epidemie? Wat zijn de omstandigheden die hier voor nodig zijn?
Kwaliteit in onderwijs hoe bereik je dat? Het bundelen van kwaliteit en resources? En dus minder opleidingen maar met als doel een hogere concentratie van kwaliteit. Of juist in elke stad een opleiding en dus meer opleidingen, zodat we sneller een kritische massa bereiken en op een meer organische manier meer kwaliteit krijgen.
Ik ben benieuwd naar jullie mening.
Ard Bonewald /// abonewald@real.com
Bonewald is Director of Studio GameHouse Eindhoven en heeft op diverse gamesopleidingen colleges gegeven.
