Laatst werd voor het derde opeenvolgende jaar de balans opgemaakt – wat was de beste recente Nederlandse gameproductie? En de twee onbetwiste winnaars van de Dutch Game Awards 2010 waren, drumroffel, Greed Corp (Best PC/Console, Control Industry Award) en Fairytale Fights (Best Visual Design, Best Audio Design).
Over deze games zijn genoeg positieve dingen te zeggen. Greed Corp is een vernuftig strategiespel. En de aankleding van Fairytale Fights is inderdaad schitterend. Ik heb diep respect voor de makers – zij doen dingen waarvan ik alleen maar kan dromen. Toch kan ik niet helpen te denken: een downloadgame voor een nichedoelgroep en een monotoon vechtspel? Zijn dat onze trofeeën, onze ijkpunten? De boegbeelden waarop we het komende jaar moeten teren?
Als ik de situatie dan vergelijk met 2009, lijkt de conclusie simpel: dit was een tussenjaar. Toen verschenen er met Killzone 2 en Overlord 2 twee megaproducties. Tja, Guerrilla en Triumph kunnen nu eenmaal niet op jaarbasis zo’n knaller uitpoepen.
Maar misschien kijk ik de verkeerde kant op en zijn de ‘kleine’ winnaars van de Dutch Game Awards wel belangrijker dan de grote. Zoals Mijn Naam Is Haas (Best Serious Game), Enercities (Best Online Game) en Knutselwereld (Best Advergame). Als je die op een eerlijke manier vergelijkt met Killzone, dus bijvoorbeeld de doelgroep en insteek in acht neemt, zijn ze net zo goed of beter. Immers: waar Killzone het onderspit delft tegen een kneiter van een jetser als Half-Life 2, lijkt Enercities me de beste serious game op Facebook ooit.
Waarschijnlijk hebben dit soort games ook meer toekomst. Hoeveel rek zit er nog in de markt voor boxed games van 50 euro of meer? Dat er uit de as van de recente faillissementen veel leane, meane studiootjes zijn opgestaan heeft praktische redenen, maar past ook helemaal in de brave new world van het komende gamedecennium. Welbeschouwd is het nog maar de vraag of Killzone 3 volgend jaar gaat winnen.
Niels ‘t Hooft ///niels@bashers.nl
Hoofdredacteur / oprichter Bashers.nl
