More

    [Column] Zet die standaard game-genres eens op zijn kop!

    De MaandagColumn komt deze week van Harry Hol, Chef Online van Control.

    Ik durf het bijna niet te zeggen: mijn eerste reactie op Halo Reach was teleurstelling. Niet omdat het een slechte game is. In tegendeel. De multiplayer heeft me al weer heel wat uren in zijn greep en ik ben heel benieuwd hoe het verhaal zich ontvouwt. De teleurstelling voel ik omdat Halo Reach zo duidelijk laat zien dat games op sommige vlakken meer gemeen hebben met auto’s dan met kunst.

    “Mijn eerste reactie op Halo Reach was teleurstelling”

    Ik zal dit uitleggen.

    Eigenlijk zijn er geen werkelijk slechte auto’s meer. Ze starten wanneer je ze nodig hebt, ze ontploffen niet en stoppen als je remt. Ja ja, de Prius had remproblemen. Dat was echter zo’n uitzonderlijke situatie dat het wereldnieuws was en alle defecte modellen door Toyota werden teruggeroepen.

    Er is objectief gezien ook geen verschil meer tussen auto’s in de bediening. De kans is vrij klein dat je in een wagen stapt en je afvraagt waar het stuur zit (ik ga hierbij uiteraard uit van een nul promille alcohol situatie). Het enige waarmee je auto’s uit elkaar kunt houden is hun vormgeving en de extra’s.

    Kijk nu eens naar First Person Shooters. Besturing is bij iedere game identiek: Muis/WASD of twee sticks. Beeldindeling: wapen zit onder in het midden, crosshair midden in het scherm, munitie, levensbalk en overige informatie is aan de randen te vinden. Iemand die Halo kan bedienen, kan ook Doom spelen en alles wat er tussen zit. De nuances die iedere game heeft zijn minder ingrijpend dan het verschil tussen automatische en handmatige versnelling.

    En wat doe je in een FPS? Je loopt van A via B naar C. Op punt B moet je op dingen schieten zodat je punt C kunt bereiken. Wat de games onderscheidt is setting, vormgeving en extra’s zoals al dan niet de aanwezigheid van een uitgebreide multiplayer modus. Wie kan zonder zijn ogen te knipperen zeggen dat er een objectieve, meetbare reden is om MW2 te kiezen boven Battlefield Bad Company of Halo reach? De reden is emotioneel: welke setting vind je interessanter? Welke wapens vind je leuker? Dit is niet anders dan de reden waarom iemand een Opel verkiest boven een Fiat of een Renault.

    Dit geldt natuurlijk niet alleen voor FPS games. De meeste JRPGs zijn feitelijk dezelfde game met (soms) andere verhalen. Al begint dat 10.000 jaar oude Kwaad dat nu gewekt is en alleen gestopt kan worden door een tiener met piekig haar toch ook wat van zijn frisheid te verliezen.

    RTS games. Horizontal Shooters. Platform games. Hoe veel verschillen die spellen nog wezenlijk van elkaar? De grote gamegenres zijn gestandaardiseerd. Alleen de skin verandert.

    Dan komt nu de hamvraag: is dat erg?

    Aan de ene kant: natuurlijk niet. Halo Reach is heerlijk om te spelen. En ik klaag ook niet dat Lord of the Rings Online, WoW en Everquest feitelijk inwisselbaar zijn.

    Wel snak ik naar bedrijven die meer risico durven nemen, en willen investeren in echte innovaties, zelfs als ze de standaard niet helemaal los willen laten. Bedrijven als ArenaNet durven de MMO op zijn kop te zetten door in Guild Wars 2 de standaard ‘questgivers’ uit de game te gooien. Als er nu iets in de spelwereld gebeurt, grijp je in omdat je er bent, niet omdat een virtuele Eftelingpop je dat heeft opgedragen. Valve creëerde met Portal een unieke ervaring die FPS en 3D puzzels combineerde zoals dat nooit eerder was gedaan. En Myamoto nam het principe van de race-game en kwam met MarioKart, iets wat inmiddels ook een subgenre (de kartracer) is.

    Meer echte innovaties dus alstublieft! En terwijl ik daar op wacht duik ik nog even in Halo Reach team deathmatch… Voor mij is dat toch de Opel die beter rijdt dan de Fiat die Modern Warfare 2 is…

    Nieuwsbrief

    OP VRIJDAGMIDDAG KORT NIEUWS EN EEN WEEKOVERZICHT IN JE INBOX. KLIK OP HET PLAATJE HIERONDER OM JE AAN TE MELDENspot_img

    Nieuws en tips

    KLIK OP HET PLAATJE HIERONDER OM TIPS EN NIEUWS MET CONTROL TE DELENspot_img