Er komen zoveel gamesopleidingen bij, dat steeds vaker de vraag klinkt “Waar halen ze genoeg leraren vandaan?” Interessante vraag hoor, maar net zo belangrijk: “Wat leren ze deze wannabe gamesdevelopers?” Ik stel bij dezen voor dat elke zichzelf respecterende gamesopleiding vanaf nu het vak “SBTC 1” gaat geven. En natuurlijk in het tweede jaar “SBTC 2: But wait, there is more!”
In de dagen dat ik nog een naïeve student was die dacht dat in het bedrijfsleven alles wèl goed geregeld was, gebruikten we een term om te peilen of een mede-student tevreden was over een zojuist gegeven presentatie: “SBTC?” Je antwoordde met een voldane grijs: “SBTC!” Oftewel: She bought the crap!
Een goed cijfer voor iets wat je met een slim verkoopverhaal had weten te slijten als de best mogelijke uitvoering van de opdracht. Soms terecht soms onterecht. Een slecht idee met een briljant verhaal verkoopt beter dan een briljant idee met een slecht verhaal. Helaas, maar het is niet anders.
Wij leerden onze techniek van mensen als Mike Levey and Ron Popeil. Wie? “It’s amazing”-Mike en “Set it and forget it!”-Ron. Je kent ze wel; Google ze maar even, ik wacht wel. Check ook even de filmpjes op YouTube, beter lesmateriaal ga je niet krijgen.
Of je nu een nieuw gameconcept pitcht aan een publisher, betere spelregels aan een gamesdesigner of een toch ander character-design aan je art director, je bent altijd wel iets aan het verkopen. Vandaar dus, SBTC –les 1!
Ard Bonewald /// abonewald@real.com
Bonewald is Director of Studio GameHouse Eindhoven en heeft op diverse gamesopleidingen colleges gegeven.
Dit artikel is gepubliceerd in Control #19.
