Het Dutch Game Fund, gestart om te investeren in creatieve gameconcepten, is ter ziele. Oprichter Paul Hanraets legt uit waarom het fout liep.
Tekst: Harry Hol. Dit artikel is gepubliceerd in Control #19.
“Nadat ik mijn tijdschrift Games Guide Magazine had verkocht, had ik wat kapitaal waarmee ik iets in de gamesindustrie wilde doen. Ik kwam regelmatig bij allerlei studio’s en zag veel talent. Ze hadden echter niet het kapitaal om hun eigen projecten te financieren, terwijl ze daar wel hele sterke ideeën voor hadden. Die eigen projecten moesten dus maar in de avonduren, terwijl ze overdag contractwerk deden om geld te verdienen.” Hanraets zag daarom een gouden kans: door juist in die ideeën te investeren zouden unieke concepten eindelijk de markt bereiken.
Zo was er iemand die het ongeloofwaardig vond dat je een spel kon maken voor verschillende consoles en verschillende doelgroepen
“Ik ben vervolgens op zoek gegaan naar investeerders. Ik kon dat fonds uiteraard niet in mijn eentje dragen. Dat betekende enorm veel zendingswerk, waarbij ik keer op keer tegen allerlei vooroordelen over de gamesindustrie aanliep. Zo waren er investeerders die gewoon absoluut geen geld wilden steken in games waar geweld in zat. Of ze dachten dat de gamesindustrie hetzelfde was als de andere sectoren waar ze geld in hadden zitten.”
Spijkerbroek-doelgroep
Dat conservatisme ging soms ver: “Zo was er iemand die het ongeloofwaardig vond dat je een spel kon maken voor verschillende consoles en verschillende doelgroepen. Want, zo redeneerde hij, in de spijkerbroeken-industrie richtte je je met een bepaald model toch ook op maar één bepaalde doelgroep?” Behalve games moest hij ook het distributiemodel uitleggen: “Probeer aan dat soort mensen dan maar te vertellen hoe digitale distributie werkt. Heel moeilijk allemaal.”
Zelfs succesverhalen waren niet altijd overtuigend. “Spellen als Swords & Soldiers en Star Defense zijn zonder meer succesvolle producten, al was het maar omdat het fantastische visitekaartjes zijn voor hun makers. Dat de verkoop cijfers dan niet meteen spectaculair zijn is in zo’n geval geen betrouwbare graadmeter.”
Spook
Tegelijkertijd waarde het spook van de financiële crisis rond. Streamline Studios en Spellborn Works gingen failliet. Playlogic kwam naar buiten met slechte cijfers. Dit schiep het beeld van een riskante ‘hit or miss’-industrie. Toch kreeg Hanraets investeerders mee. Een aantal daarvan gingen overstag door het vooruitzicht dat de Nederlandse overheid een deel van het risico zou dragen.
Economische Zakken
“Ik was in gesprek met het ministerie van Economische Zaken om in aanmerking te komen voor het Techno Starters-fonds. Dit is in het leven geroepen om onder andere de Nederlandse creatieve industrie te stimuleren. EZ zou het bedrag dat investeerders inlegden verdubbelen. Dat betekende dus dat de overheid de helft van het risico droeg.”
Het probleem was echter dat het fonds van EZ stelde dat de investeringen naar bedrijven moesten. Terwijl het Game Fund volgens Hanraets het ‘Hollywood model’ volgde. “Wij wilden investeren in veelbelovende ideeën en projecten. Daarover hebben we heel lang gepraat met Economische Zaken. Het zag er een tijd lang naar uit dat ze inderdaad mee wilden doen, wat het plan zoals gezegd interessant maakte voor private investeerders.”
Er kwamen al zo veel veelbelovende aanvragen binnen! Zo veel gouden ideeën!
Kaartenhuis
Op het laatste moment echter kwam er een telefoontje van het ministerie. Het Game Fund viel buiten de boot. Daarmee zakte het plan als een kaartenhuis in elkaar. “Juist de steun van EZ maakte ons extra aantrekkelijk. Het was een effectieve manier om investeerders over de drempel te trekken. Die trokken zich nu helaas massaal weer terug. Daarmee was het afgelopen.”
Hanraets geeft toe dat hij hier wel een paar tranen om heeft gelaten. Juist na alle tijd en moeite om de hearts and minds van de financiële wereld te winnen, was het pijnlijk om het hele plan vlak voor de eindstreep te zien struikelen. “Er kwamen al zo veel veelbelovende aanvragen binnen! Zo veel gouden ideeën!” Toch gaat Hanraets het niet nog een keer proberen. “Ik heb inmiddels besloten om zelf maar te investeren in een veelbelovend project. Daarmee ben ik ook meteen niet meer onafhankelijk, dus kan ik een doorstart niet zelf opzetten. Wel zou ik willen dat anderen ons voorbeeld volgen, maar hopelijk met meer succes.” ///
