De wekelijkse lijst van opmerkelijke game-gerelateerde zaken. Historisch of van afgelopen dinsdag, rechtstreeks vanuit Utrecht is hier de Control Top Vijf…
Voor een hele generatie Nederlanders is ‘nostalgisch gamen’ meer dan Space Invaders of Pac-Man. Wij maakten een lijst van vijf klassieke Nederlandse games die bij dertig-plussers het hart sneller doen kloppen:
5)Eggbert (Fony)
In 1994 Geboren uit de MSX hacking scene en verschenen. Deze puzzelgame was op Twin Kingdom Valley (Konami) geinspireerd. Het spel bleef niet hangen in de jaren negentig en reincarneerde diverse keren op verschillende platformen onder de naam Toki Tori. Toen al moest je in diverse slimme levels op zoek naar eieren. En nee we kozen dit niet omdat het bijna pasen is. Eggbert/Toki Tori blijft een prima speelbare puzzel voor jong en oud.
4) Tempo Typen (Radarsoft)
Deze game speelde in de jaren 80 zelfs nog een rol in een TV programma, waarin kandidaten zo snel mogelijk woorden moesten typen voor het woord in een laserstraal werd vernietigd. Tempo Typen was een ‘nuttig’ spel, omdat het typevaardigheid trainde. Maar vooral was het heel bevredigend om net op tijd dat woord met vijf lettergrepen weg te werken voor de hoogste score.
3) De Steen der Wijzen (Radarsoft)
Hoewel Infocom in de jaren 80 volhield dat je brein de beste graphics kaart was en text only adventures bleef produceren, waren er ook heel wat spellen die plaatjes aan de tekst toevoegden. Steen der Wijzen liet je ronddwalen op zoek naar het voorwerp uit de titel, door commando’s in te tikken en teksten te lezen. Elke lokatie was voorzien van een plaatje en soms zelfs wat animatie. Een wonder dat dit alles in het geheugenvan de C64 paste.
2) Eindeloos (Radarsoft)
Tja, Radarsoft drukte een grote stempel op de beginjaren van de Nederlandse gamesindustrie. Eindeloos gaf de speler controle over een helikopter die door een schier Eindeloos (ja, ja) doolhof moest manoeuvreren. Het was vooral de smooth scrolling die menig speler verbaasde.
1) De Digitale Metro (DDS)
Ver voor de Amsterdamse Noord-Zuid-lijn een twinkel in het oog van van een (toen nog) puberale ingenieur was, had onze hoofdstad al een Metro. Een virtuele wel te verstaan. De Digitale Metro was een Multi User Dungeon (MUD), al is het nauwkeuriger om het spel te omschrijven als een MOO (Mud Object Oriented), omdat je als gebruiker de Metro kon aanpassen en uitbreiden. Ieder mocht dus zijn eigen tunnels graven en zo een sociale interactieve wereld scheppen. Meer Second Life dan World of Warcraft, maar hoe dan ook een innovatief idee van de gemeente Amsterdam dat helaas geen moderne grafische tegenhanger kent.
